Wat is een trauma?

Wat de signalen in je lichaam jou vertellen - leer hier naar luisteren.

Herken je dit? Iemand doet of zegt iets en je voelt een schok in je lichaam. 

Alsof je lichaam even pauzeert. Een pauze inlast omdat wat er gebeurt je diep raakt  maar waarvan je op dat moment niet weet hoe je er op moet reageren.

Vervolgens ga je gewoon door alsof er niks aan de hand is. 

Vaak als iets in je volwassen leven je erg raakt en je er niks mee doet, of beter gezegd niks mee kan doen, is het terug te voeren op een gebeurtenis uit je vroege jeugd.  Alsof de gebeurtenis zich weer herhaalt. Dit zijn signalen van je lichaam die je iets willen vertellen. Door hier naar te luisteren, ze alleen al op te merken is al het eerste begin om gebeurtenissen te verwerken. Vaak als ze zo oud zijn hebben je ouders hier een rol ingespeeld. Waardoor er iets bleef hangen bij jou. Een trauma.

Wanneer is iets een trauma? - is het altijd groots en meeslepend?

Nu denk je bij een trauma vast aan iets heel groots of meeslepends maar een trauma kent geen regels of gradatie in grootheid, het kan iets heel kleins lijken. We hebben allemaal trauma’s. Je ervaart een gebeurtenis, hoe groot of klein ook, als een trauma als je op het moment zelf niet opgewassen bent tegen de situatie. Het is zo overweldigend dat je de situatie emotioneel niet kunt verwerken.

Elizabeth Gilbert, de geweldige schrijfster van Eat, Pray, Love beschreef het mooi tijdens haar lezing in Amsterdam.
Hoe zij dingen weet te verwoorden, wow! 

Ze zei dit over trauma; “Trauma is the resistance between YOU and what happened.”

En “YOU” gaat in dit geval over wie jij bent in de kern van je bestaan.

De ‘resistance’, de weerstand die tussen jou en de gebeurtenis in staat.

Wat betekent dat iets wat haaks staat op wie jij in de kern bent zo overweldigend en groot kan voelen dat je op dat moment niet weet wat je er mee aan moet. De pijn is te groot.

Hoe jouw secundaire emoties je willen beschermen tegen de eigenlijke pijn.

Het is het moment dat je hoofd met je aan de haal gaat. Het hoofd dat verhalen gaat maken die je weghouden van het overweldigende primaire pijngevoel. Je bouwt lagen om jezelf heen om de pijn niet te hoeven voelen. Lagen met secundaire emoties die je beschermen tegen de primaire pijn.

Je lichaam wordt zo een plek waar al deze primaire en secundaire emoties zich opslaan. Je draagt ze allemaal met je mee. Het heeft invloed op je energie, je energetische lichaam die ook weer verbonden is met de universele energie.

Familieopstelling - gebruik maken van de universele energie.

Het mooie is dat je van deze universele energie ook gebruik kunt maken. In een familieopstelling werk je met deze energie. In een opstelling laat je energetische lichaam zich van heel dichtbij zien.

Je gaat de diepte in, naar je primaire pijn. De pijn waar je vaak bang voor bent, maar die zich op een zachte wijze laat zien.

Heel puur en eerlijk ga je de pijn voelen. Niet alleen pijn maar ook ontroering. Ontroering en het mededogen wat je voor je diepere zelf voelt omdat je helemaal in contact staat met jouw kern en jouw stem. Omdat je weer mag voelen wie jij echt bent en wat bij jou hoort. En dat wat je eerder hebt meegemaakt niet iets was wat bij jou hoorde. Dat het tijd wordt om het te doorvoelen en los te laten.

To have mercy for yourself.

Of zoals Elizabeth Gilbert het verwoordde: ”To have mercy for yourself” 

Mededogen naar jezelf maar ook naar je familie omdat je gaat zien en voelen wat zij niet konden dragen. Dat zij op dat moment ook deden wat ze konden omdat zij ook weer hun eigen trauma’s met zich meedroegen. 

Wat je dan voelt is lichtheid,  alsof er een stukje gewicht wat je meedraagt van je afvalt.

Wil jij lichtheid ervaren?

Meld je dan aan voor de eerstvolgende familieopstelling in Amsterdam.

Ervaar het zelf door een vraag in te brengen als vraaginbrenger of door representant te zijn.

Lees er hier meer over:

Ik kan niet anders zeggen dan dat een familieopstelling elke keer weer magisch is. Hoe iets ontastbaars zo tastbaar en voelbaar wordt.